Historie Lakeside: Unieke ‘rotstreek’ velt debutant

In aanloop naar de Lakeside World Darts Championships, dat gespeel zal worden van zaterdag 7 tot en met zondag 15 januari 2017, blikken we terug op opmerkelijke verhalen of prestaties. Dit keer het opvallende Lakeside-debuut van darter Rick Hofstra op 5 januari 2004.

Hieronder een verslag over de Lakeside 2004 dat gepubliceerd werd in de Leeuwarder Courant. Geschreven door Peter van der Meeren. 
De Lakeside Countryclub in Frimley Green, ten zuidwesten van Londen, was ooit het bedevaartsoord voor de dartsliefhebber. In 2004 gaat een flink deel van de 1650 toegangskaartjes nog voor grof geld van de hand. Raymond van Barneveld is titelverdediger op het officieuze WK. ‘Barney’ heeft het toernooi in 2003 voor de derde keer gewonnen. Ted Hankey – alias The Count, vanwege zijn opkomst als graaf Dracula – geldt als outsider. Niet alleen de podiumoptredens van deze tweevoudig winnaar zijn fameus; ook zijn fel meelevende moeder in de van bier en sigarettenrook doordrenkte zaal maakt een verpletterende indruk.
108 kilo afgevallen
En dan is er nog Andy Fordham, bijgenaamd The Viking. Kroegbaas van origine en gezien zijn indrukwekkende postuur een van zijn beste klanten. Fordham zal later wegens fysieke problemen in het ziekenhuis belanden. Pas nadat hij 108 kilo (!) is afgevallen, keert de bebaarde Londenaar terug op het podium. Mervyn King is in 2004 als derde geplaatst. De Engelsman, in 2002 verliezend finalist, wordt voor de eerste ronde gekoppeld aan de dan 26-jarige Rick Hofstra. De straatmaker uit Sneek heeft zich na een succesvol jaar voor de eerste keer weten te plaatsen voor de Lakeside. Hofstra is in vorm: een maand voor zijn debuut heeft hij de nummers 5 en 6 van de BDO-ranking, Tony West en Martin Adams, verslagen.
Bookmakers zien in Hofstra a dark horse, een nieuwkomer die voor een stunt kan zorgen. “Wij gaan Rick hier absoluut vaker terugzien”, zegt Martin Fitzmaurice, de robuuste presentator die voor de negentiende keer op het Lakeside-podium staat. “Ik beschouw hem als de opvolger van Barney. Rick is een jongen die erboven uitsteekt. Hij moet er nu vooral van genieten en geen trillende handen krijgen. Nergens voor nodig. Alle druk ligt bij Mervyn.” Hofstra beaamt dat laatste. “Ik heb niks te verliezen.” De Sneker heeft zich geërgerd aan een opmerking van zijn opponent. “King heeft me een ‘kleine rat’ genoemd. Het is duidelijk dat hij het niet lekker vindt om tegen mij te spelen. Hij is bang, prima.” Hofstra heeft de Engelsman niet op zijn woorden aangesproken. “Ik praat voor de wedstrijd nooit met mijn tegenstander. Of toch: tijdens de spelersbijeenkomst heb ik drie woorden met hem gewisseld: happy new year.”
5000 euro startgeld
De debutant, die 5000 euro startgeld ontvangt, geniet. “Hier doe je het voor.” Hij weet zich gesteund door zijn vriendin Wilma van Hemert (vier maanden zwanger), zijn ouders, zus Jorien en tien vrienden. De laatste podiumtraining verloopt goed. Hofstra vindt zelfs tijd om nog een partijtje te spelen tegen Bas Muys, acteur uit Goede Tijden Slechte Tijden en fervent dartsliefhebber. Muys krijgt 200 punten voorsprong, Hofstra wint. Maandagavond 5 januari rond de klok van half tien is het zover. Als de U2-hit Sunday, bloody Sunday uit de speakers knalt, stapt Rick Hofstra definitief uit de anonimiteit. Hij lijkt geen plankenkoorts te kennen. King daarentegen oogt nerveus. Hofstra wint de eerste leg, al heeft hij daar liefst 26 pijlen voor nodig. King maakt gelijk, maar de door het publiek fel aangemoedigde Sneker wint de derde leg en pakt in de volgende leg de eerste kans om te breken: 1-0 in sets.
‘Bullshit’
Hofstra wordt steeds scherper. In de tweede set noteert hij zijn eerste twee 180-ers. King geeft echter geen krimp en behoudt zijn legs. Als Hofstra in de vierde leg verzuimt uit te gooien op 86 komt de favoriet op 1-1. Dan gebeurt er iets ongelooflijks. King weigert verder te spelen. Terwijl Hofstra klaarstaat voor de derde set, ziet hij King praten met scheidsrechter Rab Butler. Volgens King deugt de afstand tussen het bord en de oche, de voetdrempel, niet. Die moet op 2,37 meter afstand van het bord liggen; de afstand tussen bull’s eye (op 1,73 meter hoogte) en de drempel dient 2,93 meter te zijn. ‘Bullshit’, zo reageren collega’s van King in de coulissen. ‘Wat bezielt hem?’
Waterpas
De reden van hun argwaan is gelegen in het feit dat de afstanden in de ochtend al nauwgezet aan een inspectie zijn onderworpen. Dit omdat Van Barneveld aan de bel heeft getrokken. “Ik merkte dat mijn worpen en die van vele collega’s de gebruikelijke zuiverheid misten. “De Hagenaar denkt dat er iets niet klopt en krijgt gelijk. “We stonden dik twee centimeter te dichtbij. Er is een fout bij het meten gemaakt.” Die wordt hersteld, ziet Van Barneveld maandag. “Ineens lag er een waterpas van twee centimeter dik tussen het podium en de plaat waar het bord op hangt. Dat zegt alles.” De aanpassing betekent dat King geen reden tot klagen meer kan hebben. Toch ligt de wedstrijd twintig minuten stil. “Het was alsof mijn lichaam door het oponthoud leeg was gelopen”, stelt de aangeslagen Hofstra naderhand.
Scherpte kwijt
Hij had het gedoe kunnen voorkomen door zijn medewerking te weigeren. Voor een meting tijdens een partij is namelijk de toestemming van beide spelers vereist. Hofstra knikt echter als arbiter Butler hem om toestemming vraagt. “Ja tjeetje, ik sta daar voor het eerst, mijn Engels houdt niet over en de regeltjes ken ik niet allemaal. Ik denk: die meting is in twee minuten klaar.” Dus niet. Als het podium zo’n beetje is gesloopt en weer is opgebouwd – en duidelijk wordt dat alles deugt – is Hofstra de scherpte kwijt. Zijn eerste drie pijltjes na de break leveren niet meer op dan 26 punten. King wint vlot de eerste twee legs van de derde set. Hofstra herpakt zich, komt in legs gelijk, maar kan de set net niet naar zich toetrekken. De Sneker is geknakt. King, dat moet worden gezegd, gooit in de vierde set een keer knap uit op 156 en wint de wedstrijd met 3-1.
Boegeroep
Voor het eerst in de Lakeside-geschiedenis verlaat een speler onder boegeroep het podium. Tegenover de verzamelde pers verklaart King met droge ogen dat hij ‘echt twijfelde aan de afstand tussen bord en oche‘. Maar hij kan op heel weinig begrip rekenen. “Dit is onsportief. Ik gooi hem uit mijn ploeg”, zegt manager Ad Schoofs. Dat scheelt King zeker 500 euro per in Nederland te spelen demonstratie. Collega Steve Duke: “Dit is unfair. King heeft een rotstreek uitgehaald om een gevreesd talent te vloeren.” Rick Hofstra krijgt de schouderklopjes, maar voelt zich gepakt. “Dit schijnt uniek te zijn, maar ik had het graag anders gewild. Ze noemen me de morele winnaar, maar dat zegt me echt helemaal niks.” King valt dus van zijn voetstuk, maar heeft lak aan alles en iedereen. Onverstoorbaar gooit hij zich een weg naar de finale. Daarin wordt hem echter de voet dwars gezet. Door de man die in de halve finale heeft afgerekend met Van Barneveld: Andy Fordham. The Viking klopt The King met 6-3.
Alle informatie over de Lakeside 2017, zoals uitslagen, speelschema en Hall of Fame staan op onze toernooipagina.